In de zomer van 1992 gebeurde er iets schokkends voor de wereld op de Filippijnen. Er waren rellen in het hele land, en de oorzaak van deze rel was eigenlijk een dop van een Pepsi-fles. Dit is gewoon ongelooflijk. Wat is er aan de hand? Waarom heeft een kleine colaflesdop zo'n grote betekenis?
Hier moeten we het hebben over een ander groot merk: Coca-Cola. Het is één van de bekendste dranken ter wereld en het toonaangevende merk op colagebied. Dit merk werd al in 1886 opgericht in Atlanta, VS en kent een zeer lange geschiedenis. . Sinds zijn geboorte is Coca-Cola erg goed in reclame en marketing. Aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw adopteerde Coca-Cola jaarlijks meer dan 30 vormen van reclame. In 1913 bereikte het aantal door Coca-Cola aangekondigde reclamematerialen de 100 miljoen. Eén: het is verbazingwekkend. Juist omdat Coca-Cola grote inspanningen heeft geleverd om te adverteren en op de markt te brengen, domineert het bijna de Amerikaanse markt.
De kans voor Coca-Cola om de wereldmarkt te betreden was de Tweede Wereldoorlog. Waar het Amerikaanse leger ook heen ging, daar zou Coca-Cola heen gaan. Een soldaat kan voor 5 cent een fles Coca-Cola krijgen.” Dus in de Tweede Wereldoorlog waren Coca-Cola en Stars and Stripes vrijwel hetzelfde. Later bouwde Coca-Cola rechtstreeks bottelarijen in grote Amerikaanse militaire bases over de hele wereld. Deze reeks acties zorgde ervoor dat Coca-Cola zijn ontwikkeling op de wereldmarkt versnelde, en Coca-Cola bezette snel de Aziatische markt.
Een ander groot Coca-Cola-merk, Pepsi-Cola, werd al heel vroeg opgericht, slechts twaalf jaar later dan Coca-Cola, maar er kan worden gezegd dat het “niet op het juiste moment geboren is”. Coca-Cola was in die tijd al een drank op nationaal niveau, en later werd de wereldmarkt feitelijk gemonopoliseerd door Coca-Cola, en Pepsi is altijd gemarginaliseerd.
Pas in de jaren tachtig en negentig betrad PepsiCo de Aziatische markt, dus besloot PepsiCo eerst de Aziatische markt te doorbreken en eerst zijn zinnen te zetten op de Filippijnen. Omdat het een tropisch land is met warm weer, zijn koolzuurhoudende dranken hier erg populair. Welkom, de 12e grootste drankenmarkt ter wereld. Coca-Cola was in die tijd ook populair op de Filippijnen en vormde bijna een monopoliesituatie. Pepsi-Cola heeft veel moeite gedaan om deze situatie te doorbreken en is erg ongerust.
Net toen Pepsi het niet meer wist, kwam een marketingmanager genaamd Pedro Vergara met een goed marketingidee, namelijk om het deksel te openen en een prijs te krijgen. Ik geloof dat iedereen dit heel goed kent. Deze marketingmethode wordt sindsdien in veel dranken gebruikt. De meest voorkomende is “nog een fles”. Maar wat Pepsi-Cola deze keer in de Filipijnen strooide was niet een scheutje ‘nog een fles’, maar direct geld, bekend als het ‘Millionaire Project’. Pepsi zal verschillende nummers op de doppen van de flessen drukken. Filippino's die Pepsi kopen met nummers op de dop van de fles, krijgen de kans om 100 pesos (4 dollar, ongeveer RMB 27) tot 1 miljoen pesos (ongeveer 40.000 dollar) te krijgen. RMB 270.000) geldprijzen van verschillende bedragen.
Het maximale bedrag van 1 miljoen pesos zit alleen in de twee flessendoppen, waarin het nummer “349″ is gegraveerd. Pepsi investeerde ook in de marketingcampagne en gaf ongeveer $ 2 miljoen uit. Wat was het concept van 1 miljoen pesos in de arme Filippijnen in de jaren negentig? Het salaris van een gewone Filipijn bedraagt ongeveer 10.000 pesos per jaar, en 1 miljoen pesos is genoeg om een gewoon mens een beetje rijk te maken.
Het evenement van Pepsi veroorzaakte dus een landelijke opleving op de Filippijnen, en alle mensen kochten Pepsi-Cola. De Filippijnen telden destijds in totaal ruim 60 miljoen inwoners, en ongeveer 40 miljoen mensen namen deel aan de haast om te kopen. Het marktaandeel van Pepsi steeg een tijdje. Twee maanden na de start van het evenement werden achtereenvolgens enkele kleine prijzen getrokken en bleef alleen de laatste hoofdprijs over. Tenslotte werd het nummer van de hoofdprijs bekend gemaakt, “349″! Honderdduizenden Filippino's kookten. Ze juichten en sprongen, in de veronderstelling dat ze het hoogtepunt van hun leven hadden ingeluid, en dat ze eindelijk op het punt stonden om van zoute vis een rijke man te maken.
Ze renden opgewonden naar PepsiCo om de prijs in ontvangst te nemen, en het personeel van PepsiCo was volkomen stomverbaasd. Moeten er niet maar twee mensen zijn? Hoe kunnen er zoveel mensen zijn, dicht opeengepakt, in groepen, maar kijkend naar het nummer op de dop van de fles in hun handen, is het inderdaad “349″, wat is er aan de hand? Het hoofd van PepsiCo viel bijna op de grond. Het bleek dat het bedrijf een fout had gemaakt bij het afdrukken van de cijfers op de doppen via de computer. Het nummer “349″ werd in grote aantallen gedrukt en honderdduizenden kroonkurken werden gevuld met dit nummer, dus er zijn honderdduizenden Filippino’s. Man, druk op dit nummer.
Wat kunnen we nu doen? Het is onmogelijk om één miljoen pesos aan honderdduizenden mensen te geven. Er wordt geschat dat het verkopen van het hele PepsiCo-bedrijf niet genoeg is, dus maakte PepsiCo al snel bekend dat het aantal niet klopte. In feite is het echte jackpotnummer "134", honderdduizenden Filippino's die gewoon verdrinken in de droom om miljonair te worden, en je vertelt hem plotseling dat hij vanwege jouw fouten weer arm is, hoe kunnen Filippino's dat accepteren? Dus begonnen de Filippino's collectief te protesteren. Ze marcheerden door de straten met spandoeken, waarbij ze PepsiCo via luidsprekers de schuld gaven omdat ze zich niet aan zijn woord hielden, en ze sloegen personeel en bewakers bij de deur van PepsiCo, waardoor er een tijdje chaos ontstond.
Toen PepsiCo zag dat de zaken steeds erger werden en de reputatie van het bedrijf ernstig beschadigd was, besloot PepsiCo 8,7 miljoen dollar (ongeveer 480 miljoen pesos) uit te geven om het gelijkelijk te verdelen onder de honderdduizenden winnaars, die elk slechts 1.000 pesos konden krijgen. Rond de 1 miljoen pesos tot 1.000 pesos uitten deze Filippino's nog steeds een sterke ontevredenheid en bleven protesteren. Het geweld escaleert op dit moment ook, en de Filippijnen zijn een land met slechte veiligheid en kunnen wapens niet helpen, en veel misdadigers met bijbedoelingen deden ook mee, dus het hele incident veranderde van protesten en fysieke conflicten in kogels en bomaanslagen. . . Tientallen Pepsi-treinen werden getroffen door bommen, verschillende Pepsi-werknemers werden gedood door bommen en zelfs veel onschuldige mensen kwamen om bij de rel.
Onder deze oncontroleerbare situatie trok PepsiCo zich terug uit de Filippijnen, en het Filippijnse volk was nog steeds ontevreden over dit ‘running’-gedrag van PepsiCo. Ze begonnen internationale rechtszaken te bestrijden en richtten een speciale ‘349’-alliantie op om internationale geschillen te beslechten. kwestie van hoger beroep.
Maar de Filippijnen zijn tenslotte een arm en zwak land. PepsiCo moet als Amerikaans merk beschermd worden door de Verenigde Staten, dus het resultaat is dat, hoe vaak de Filipijnse bevolking ook in beroep gaat, ze falen. Zelfs het Hooggerechtshof in de Filippijnen oordeelde dat Pepsi niet verplicht was de bonus in te wisselen en zei dat het de zaak in de toekomst niet langer zou accepteren.
Op dit punt is de hele zaak bijna voorbij. Hoewel PepsiCo in deze zaak geen enkele compensatie betaalde, lijkt het te hebben gewonnen, maar PepsiCo heeft in de Filipijnen volledig gefaald. Daarna kon Pepsi, hoe hard het ook probeerde, de Filippijnse markt niet openen. Het is een oplichtingsbedrijf.
Posttijd: 26 augustus 2022